ANALYSE BEELDTAAL GRAPHIC NOVEL
Derhore, P. (2018) Doorsnee Heverlee: Oogachtend
In deze autobiografische graphic novel vertelt Phaedra Derhore het verhaal van de meest ingrijpende beslissing uit haar leven: een gastric bypass of maagverkleining. Phaedra wil graag iemand anders zijn en een normaal leven leiden met een normaal gewicht. Deze oprechte graphic novel brengt alle vooroordelen, voordelen en nadelen in woord in beeld die mensen en hun omgeving hebben over iemands gewicht en bijhorende keuze voor een operatie.
De pagina die ik gekozen heb om te analyseren bevindt zich in het begin van het verhaal, op pagina zestien. Phaedra bezoekt voor de eerste keer het ziekenhuis om te bespreken of ze eventueel in aanmerking komt voor de operatie van een maagverkleining. Aan de tekeningen op de voorafgaande pagina's is duidelijk te merken dat ze erg zenuwachtig is om voor de eerste keer met professionals hierover te spreken. Tot haar eigen verbazing belandt ze ook bij de psychiater voor een gesprek.
Op deze pagina staan de twee personages - Phaedra en de psychiater - centraal en is er weinig aandacht voor de rest van de omgeving. Dat valt op in de beeldgroottes. Het eerste plaatje bevat een over-the-shouldershot, waardoor je als lezer meegetrokken wordt in het gesprek. Plaatje twee en vier zijn close-ups van de handen van de personages. Bij het derde plaatje kunnen we spreken van een neutraal medium shot. De keuze voor deze beeldgroottes helpen om de intimiteit en gevoeligheid van het gesprek te kaderen. Dit is een gesprek tussen Phaedra en de psychiater en niemand anders hoeft zich hiermee te moeien; vandaar dat alle aandacht op hen is gevestigd. De close-ups van de handen leggen de nadruk op de ongemakkelijkheid en zenuwachtigheid van Phaedra. Het geeft de stiltes weer die in het gesprek vallen. De opnamehoek van de plaatjes is neutraal. Deze is op ooghoogte of vanuit een zeer licht vogelperspectief getekend.
Op het eerste plaatje valt een duidelijke vlakverdeling volgens de regel van derden op. De hoofden van de twee personages zijn elk geplaatst op een ander kruispunt. De psychiater bevindt zich in de rechterbovenhoek, terwijl Phaedra's hoofd zich op het kruispunt in de linkeronderhoek bevindt. Door deze compositie is er veel dynamiek in het plaatje en krijgen de hoofden alle aandacht. Door Phaedra lager dan de psychiater te plaatsen, toont dit ook een machtsverhouding. Op derde plaatje is een soort van symmetrie waar te nemen. De psychiater zit centraal in beeld met gekruiste armen. De tekstballonnen aan weerszijde van haar hoofd benadrukken deze symmetrie. Deze symmetrie laat de psychiater een bepaalde rust en kalmte uitstralen.
In de hele graphic novel Doorsnee overheersen rode en groene tinten. Dit valt ook op deze pagina erg op. Phaedra's hoofdkleur is altijd rood: rode haren, rode jas en vest en rode nagellak. Het rode haar van de psychiater, haar rode pen en rode stoel zorgen voor een symbolische samenhang tussen de twee personages. Het witte bed en de witte jas vallen op de plaatjes het meeste op. Ze steken fel af tegen alle andere zachte rode en groene tinten en geven contrast. Dit wit staat symbool voor de steriele, wat kille omgeving van het ziekenhuis, waar Phaedra zich niet helemaal thuis voelt.
Phaedra Derhores tekenstijl is zacht en sober. Niet strak en hard maar veel zachte lijnen kenmerken haar debuut Doorsnee. Het kleurengebruik is atypisch voor een graphic novel. De zachte rood- en groentinten die in het hele werk worden doorgetrokken zorgen voor harmonie en rust. Relatief weinig woorden weten toch tonnen emoties voort te brengen.